ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸੱਜਣਾ ! ਬਾਹਲ਼ੀ ਬੱਲੇ-ਬੱਲੇ।
ਲਾਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਦਿਨ ਥੱਲੇ।
-----
ਜ਼ਖ਼ਮ ਕਿਸੇ ਦੇ ਛੇੜ ਨਾ ਅੱਲੇ।
ਸਹਿ ਨਈਂ ਹੋਣੇ ਮੁੜਕੇ ਹੱਲੇ।
-----
ਜੋ ਘਰ ਤੋਂ ਸੀ ਰਲ਼ ਕੇ ਚੱਲੇ।
ਕਾਹਤੋਂ ਹੋ ਗਏ ਕੱਲੇ-ਕੱਲੇ।
-----
ਵਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੱਸ-ਹੱਸ ਝੱਲੇ।
ਓਹਨਾਂ ਹੀ ਇਤਿਹਾਸ ਨੇ ਮੱਲੇ।
------
ਫਿਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦਾ ਡਰ ਲਹਿਣਾ ਹੈ
ਸ਼ਿਲਤਾਂ ਨੇ ਜਦ ਪੱਥਰ ਸੱਲੇ।
-----
ਕਿਉਂ ਪੌਣਾਂ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੇ ਪਾਉਨੈਂ?
ਜਾਣਾ ਆਖਰ ਕਲ-ਮ-ਕਲੇ।
-----
“ਬਾਦਲ”! ਜੱਗ ਦਾ ਕੀ ਸੰਵਰਨਗੇ?
ਨੁਕਤੇ ਤੇਰੇ ਝੱਲ-ਵਲੱਲੇ।