ਗ਼ਜ਼ਲ

ਇਕੇਰਾਂ ਹੱਸਕੇ ਤੂੰ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਪਰਚਾਅ ਦਵੀਂ।
ਬਿਸ਼ਕ ਰਸਤੇ ’ਚ ਪਿੱਛੋਂ ਖ਼ਾਰ ਹੀ ਬਿਖਰਾਅ ਦਵੀਂ।
-----
ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਸੇਕ ਜਦ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ‘ਚ ਤੇੜਾਂ ਪਾ ਦਵੇ,
ਰਸੀਲੇ ਲਬ ਛੁਹਾ ਕੇ ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ! ਸਹਿਲਾਅ ਦਵੀਂ।
------
ਉਡੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਉਮਰਾ ਬੀਤ ਚੱਲੀ ਹੈ ਜਿਦ੍ਹੀ,
ਹਵਾਏ! ਤੂੰ ਹੀ ਉਸਦਾ ਦਰ ਜ਼ਰਾ ਖੜਕਾਅ ਦਵੀਂ।
------
ਇਹ ਨੇਤਰ ਜਾਣਗੇ ਬੇਕਾਰ ਤੇਰੇ ਮਰਨ ‘ਤੇ,
ਕਿਸੇ ਦੀ ਨੇਰ੍ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸੋਹਿਣਆਂ! ਰੁਸ਼ਨਾਅ ਦਵੀਂ।
------
ਪਵੇ ਜੇ ਸੱਚ ਦਾ ਪੱਥਰ, ਤਾਂ ਰੱਖੀਂ ਸਾਂਭ ਕੇ,
ਮਿਲ਼ੇ ਜੇ ਝੂਠ ਦਾ ਸੋਨਾ, ਉਨੂੰ ਠੁਕਰਾਅ ਦਵੀਂ।
-----
ਖਿਡਾਉਣਾ ਹੋਰ ਜੇ ਤੈਂਨੂੰ ਕੁਈ ਮਿਲ਼ਦਾ ਨਹੀਂ,
ਮਿਰਾ ਦਿਲ ਲੈ ਜਾਹ ਸਜਣਾ! ਖੇਡ ਕੇ ਪਰਤਾਅ ਦਵੀਂ।
-----
ਜਦੋਂ ਵੀ ਜਾਪਿਆ “ਬਾਦਲ”! ਕਰੇ ਪਖ-ਪਾਤ ਇਹ,
ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਮੈਲ਼ ਨੂੰ, ਡੂੰਘਾ ਕਿਤੇ ਦਫ਼ਨਾਅ ਦਵੀਂ।