ਇਹ ਜਦੋਂ ਦਾ ਸੁਣ ਲਿਆ ਹੈ, ਕਿ ਤੁਰੀ ਬਹਾਰ ਆਵੇ।
ਨ ਤਾਂ ਝੂਠ ਮੰਨ ਹੁੰਦੈ, ਨ ਹੀ ਏਤਬਾਰ ਆਵੇ।
------
ਕੀ ਕਸੂਰ ਇਸ ‘ਚ ਦਿਲ ਦਾ? ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਸ ਅੰਦਰ,
ਨ ਤੁਸੀਂ ਜੇ ਪਿਆਰ ਦੇਵੋਂ, ਨ ਇਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਆਵੇ।
------
ਹੈ ਜੁਦਾਈ ਤੰਗ ਕਰਦੀ, ਨ ਤੁਰੇ ਜੇ ਉਸਦੇ ਵਲ,
ਨ ਮਿਲ਼ੇ, ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਦਿਲ, ਹੋ ਕੇ ਬੇ-ਕਰਾਰ ਆਵੇ।
------
ਜੇ ਨ ਦੋਸਤੀ ਉਦ੍ਹੇ ਥੀਂ, ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਏ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਵੀ,
ਤਾਂ ਮਿਰਾ ਹੀ ਆਲ੍ਹਣਾ ਕਿਉਂ, ਇਹ ਹਵਾ ਖਿਲਾਰ ਆਵੇ?
------
ਹੈ ਕਬੂਲ ਗ਼ਮ ਵੀ ਮੈਂਨੂੰ, ਜੇ ਦਿਲਾਵੇ ਯਾਦ ਉਸ ਦੀ,
ਮੈਂ ਵਸਾ ਲਵਾਗਾਂ ਦਿਲ ਵਿਚ, ਇਹ ਹਜ਼ਾਰ ਵਾਰ ਆਵੇ।
------
ਨ ਦੁਲਾਰ ਪਤਝੜਾਂ ਨੂੰ, ਨ ਪਲ਼ੋਸ ਬਿਜਲੀਆਂ ਨੂੰ,
ਜੇ ਚਲੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਮੁੜ ਕੇ, ਨ ਕਦੀ ਬਹਾਰ ਆਵੇ।
-------
ਜੇ ਕਰਾਰ ਖੁੰਝ ਜਾਵੇ, ਹੈ ਵਫ਼ਾ ਤੇ ਦਾਗ਼ “ਬਾਦਲ”!
ਜੇ ਨਿਭਾਅ ਲਿਆ ਵਫ਼ਾ ਨੂੰ, ਨ ਖ਼ੁਦੀ ਦੀ ਸਾਰ ਆਵੇ।
No comments:
Post a Comment