ਗ਼ਜ਼ਲ

ਬੂ-ਦੁਹਾਈ ਪਾ ਰਹੇ ਅੱਖਰ ਮਿਲ਼ੇ।
ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਸਾਗਰਾਂ ਤੇ ਪਰਬਤਾਂ ਦੇ ਫ਼ੁੱਲ ਸੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਰਾਹ ਬੜੇ ਪੱਧਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਸ਼ਹਿਦ ਬੋਲਾਂ ਦਾ ਜਾਂ ਚਾਹਿਆ ਚੱਖਣਾ,
ਮੂੰਹ ਚਿੜਾਉਂਦੀ ਸੱਖਣੀ ਖੱਖਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਸੋਚ ਜਦ ਪਰਤੀ ਮੁਕਾ ਕੇ ਭਟਕਣਾ,
ਹਰ ਗਲ਼ੀ, ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸੱਥਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਫ਼ੁੱਲਾਂ-ਕਲੀਆਂ ਨੇ ਮਹਿਕ ਨੂੰ ਆਖਿਆ,
ਭੌਰਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਮੱਛਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਲੜਖੜਾਉਂਦੀ, ਫੜਫੜਾਉਂਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕਾਸੇ ਵਿਚ ਚੱਕਰ ਮਿਲ਼ੇ।
------
ਪੈਰ ਨਾ ਕਟ, ਮੰਗਾਂ ਤੇ ਬੰਦਿਸ਼ ਲਗਾ,
ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਮੇਚ ਦੀ ਚੱਦਰ ਮਿਲ਼ੇ।
-------
ਇੱਕ ਵਾਰੀ “ਬਾਦਲਾ” ! ਦੀਦਾਰ ਦਿਹ,
ਫੇਰ ਚਾਹੇ ਲੂਅ ਮਿਲ਼ੇ, ਕੱਕਰ ਮਿਲ਼ੇ।