ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਬੇ-ਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
ਕੁੱਝ ਬਿਲਕੁਲ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
-------
ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਤਾਂ ਅਪਣੇ ਰਾਹ ਤੋਂ, ਝਿੜਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਹੀ ਖਿਸਕੇ,
ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਵੀ ਠੋਸ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
--------
ਕਲ੍ਹ ਹਾਕਮ ਨੇ ਇਕ ਬੇ-ਦੋਸ਼ਾ ਜਦ ਬੁਲਾਇਆ ਠਾਣੇ,
ਸਾਬਤ ਉਸਦੇ ਦੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
-------
ਸਿੱਧੇ-ਸਾਦੇ ਬੰਦੇ ਅਪਣਾ, ਸੀਸ ਤਲ਼ੀ ‘ਤੇ ਧਰ ਕੇ,
ਭਗਤ, ਸਰਾਭਾ, ਬੋਸ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
------
ਜਦ ਸ਼ਿਬਲੀ ਨੇ ਫ਼ੁੱਲ ਮਾਰਿਆ, ਰੋਇਆ ਤਦ ਮਨਸੂਰ,
ਦੂਣੇ ਖ਼ੂਨ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
------
ਪੁੱਤਰ ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਸਦਾ ਹੀ, ਰੁਸਦੇ ਮਨਦੇ ਆਏ,
ਓਸੇ ਦੀ ਆਗੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।
------
ਇੱਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਇਹ ਵੀ “ਬਾਦਲ” ਉਹ ਜਾਵਣ ਸਨਮਾਨੇ,
ਕਲ੍ਹ ਸੀ ਜੋ ਰੂ-ਪੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ, ਮਾਰ-ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ।