ਚੁੱਪ ਦਾ ਇਹ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੜਪਾਵੇ ਕੁੜੇ!
ਚੀਸ ਹਰ ਪਲ ਹੀ ਵਧੀ ਜਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਚੈਨ ਬੈਠੀ ਦੂਰ ਸੁਸਤਾਵੇ ਕੁੜੇ!
ਨੀਦ ਵੀ ਬਾਤਾਂ ਜ੍ਹੀਆਂ ਪਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਤੇਰੀ ਜ਼ਿਦ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਫ਼ਿੱਕਾ ਪਵੇ,
ਹਰ ਯਤਨ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਸੱਚ ਆਖਾਂ ਜਦ ਵੀ ਤੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਰੇਂ,
ਰੰਗ ਤੇਰੇ ਰੂਪ ਤੇ ਆਵੇ ਕੁੜੇ!
------
ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੁਪ ਰਹੇਂ।
ਹੱਥ ਸਾਡੇ ਰਹਿਣ ਪਛਤਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਪੌਣ ਬਣਕੇ ਕੋਲ਼ ਦੀ ਜਦ ਨਿੱਕਲ਼ੇਂ,
ਓਸ ਪਲ ਝੋਰਾ ਜਿਹਾ ਖਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਛੋਹ ਤੇਰੀ ਪਾ ਕੇ ਅਮਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ,
ਚੰਦਰੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਇਹ ਬਾਵੇ ਕੁੜੇ!
-----
ਬੇ-ਰੁਖ਼ੀ ਅਪਣੀ ਤੇ ਵਰ੍ਹ “ਬਾਦਲ” ਤਰ੍ਹਾਂ,
ਆਖ ਇਸਨੂੰ ਅਗ ਨਾ ਭੜਕਾਵੇ ਕੁੜੇ!
No comments:
Post a Comment